YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2138
KARAR NO : 2014/6682
KARAR TARİHİ : 14.05.2014
Tebliğname No : 6 – 2010/57522
MAHKEMESİ : Niksar Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16.09.2009
NUMARASI : 2007/141 Esas, 2009/301 Karar
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit, 6136 sayılı ateşli silahlar ve bıçaklar ile diğer aletler hakkında kanuna muhalefet, hırsızlık
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Mahkemece sanık S.. hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlarından dolayı 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince verilen hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil kararlardan olup temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve esasen sanık S.. müdafiince bu kararlarla ilgili olarak yapılan itiraz üzerine Tokat Ağır Ceza Mahkemesinin 02.11.2009 günlü, 2009/1073 D.İş sayılı ilamı ile vaki itirazın reddine karar verildiği dosya kapsamından anlaşıldığından, sanık S.hakkındaki hükümlere ilişkin temyiz istemi ile sanık M.hakkında kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik olarak adı geçen sanık müdafii tarafından temyiz yoluna başvurulmasından sonra sanık M..’ın başka suçtan hükümlü bulunduğu cezaevi müdürlüğü kanalıyla gönderdiği 09.04.2014 havale tarihli dilekçesi ile vâki temyiz isteminden feragat ettiğini bildirmesi karşısında adı geçen sanıkla ilgili kurulan hükümlere ilişkin
temyiz isteminin CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİYLE, incelemenin sanık M..Ö..hakkındaki mahkûmiyet hükümleri ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Mağdur Y..un aşamalardaki çelişkili anlatımları, savunma, diğer sanıklar M.., S.. ile tanıklar H.. ve S..’ın beyanları nazara alındığında, suç tarihinden önce oturduğu binada bulunan diğer dairesini kiralayan tanık S..B..ın ailesiyle kaldığı evde gürültü yapıp huzursuzluk çıkarması üzerine konuşup evi boşaltmasını isteyen sanık M.. Ö..’ün yanına arkadaşı sanık M..ve bir kaç akrabasıyla gelen S..’ın, M… Ö..’le konuştuğu sırada aracılık yapıp kefil olduğunu beyan eden M..’ın görüşme sonrası çevreden S..’la ilgili duyduğu olumsuz sözler üzerine olay günü sanık S..la birlikte yanına gittiği M. Ö..den özür dileyip aracılıktan çekildiğini S..l’a söyleyeceğini beyanla evine götürmesini istediği ve bunun üzerine sanık M.. Ö..r’ün tanık H..’nin aracıyla diğer sanıklar M.t ve Serdar’ı eve getirip anılan evde misafir kalan mağdur Y..u aşağıya çağırdıktan sonra kiracı S..’ın il dışında olduğunu öğrenince diğer iki sanığı orada bırakıp Hadi’yle beraber araçla ayrıldığı ve mevcut haliyle sanık M.. Ö..’ün atılı suçları işlediği hususunda cezalandırılmasına yeter kesin ve inandırıcı kanıt bulunmadığı tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, müsnet suçlardan beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkûmiyetine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık M.. Ö..’ün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.