Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2014/20 E. 2014/2308 K. 25.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/20
KARAR NO : 2014/2308
KARAR TARİHİ : 25.02.2014

Tebliğname No : KYB – 2013/406587

Cinsel taciz ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarından sanık H.. A..’ın, 5237 sayılı TCK.nın 105/1 ve 123/1. maddeleri uyarınca 2 kez 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezaların aynı Kanunun 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Bodrum 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 14.02.2011 tarih ve 2010/610 Esas, 2012/50 sayılı Kararının;
İddianame içeriğine ve mahkemenin kabulüne göre, sanığın eyleminin, adına kayıtlı cep telefonu ile katılanı 5 kez gece geç saatlerde gizli numaradan arayarak “elbiselerini çıkar, soyun, yatağa gir, ben geliyorum” şeklinde sözler söylemek olduğunun anlaşılması karşısında, eylemin 5237 sayılı TCK.nın 105/1. maddesi kapsamında cinsel amaçlı taciz suçunu oluşturacağı, zira aynı Kanunun fikri içtima hükümlerini düzenleyen 44. maddesi uyarınca bir fiil ile birden fazla suçun oluşmasına sebebiyet veren kişinin, bunlardan en ağır cezayı gerektiren suçtan dolayı cezalandırılacağının hüküm altına alındığı, ancak bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda, bir cezaya hükmedileceği ve bu durumda cezanın, dörtte birinden dörtte üçüne kadar artırılacağına dair aynı kanunun zincirleme suç hükümlerini düzenleyen 43. maddesi gereğince cezada artırım yapılabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde iki ayrı suçtan hüküm kurulmak suretiyle fazla ceza tayin olunmasında isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi gereğince bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 17.12.2013 gün ve 94660652-105-48-9933-2013/19152/77396 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla gereği düşünüldü:
Kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Bodrum 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 14.02.2011 tarih ve 2010/610 Esas, 2012/50 sayılı Kararının 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin yerine getirilmesi için dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.