YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/12396
KARAR NO : 2017/2246
KARAR TARİHİ : 26.04.2017
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama, tehdit, hakaret, konut dokunulmazlığının ihlali, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Hakaret ve tehdit suçlarından mahkûmiyet, diğer atılı suçlardan beraat
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup buna göre mahkemece sanık hakkında hakaret suçundan doğrudan tayin edilen 2240 TL adli para cezasına ilişkin hükmün miktar itibariyle kesin olması nedeniyle CMUK’nın 305/1. maddesi gereğince temyizi mümkün bulunmadığından, katılanın anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİYLE, incelemenin sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama, tehdit, konut dokunulmazlığının ihlali, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarından kurulan hükümlerle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık hakkında tehdit, konut dokunulmazlığının ihlali, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, beraati ve sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, katılanın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, tehdit suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü ile konut dokunulmazlığının ihlali, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarından verilen beraat kararlarının ONANMASINA,
Sanık hakkında kasten yaralama ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelenmesine gelince;
Katılan ile sanığın bir süre arkadaşlık yaptıktan sonra ayrılmalarının ardından olay günü sanığın, katılanın evinin önüne giderek hakaret ve tehdit içeren sözler söyleyip kapısını tekmeleyerek ayrılmasını müteakip polise haber veren katılanın kapı önünde beklediği sırada ticari taksiyle yanına gelen sanığın, zorla taksiye bindirmeye çalıştığı katılanın direnmesi ve tanık … … müdahalesinden dolayı eylemini tamamlayamadığı, katılan beyanları, tanık anlatımı, adli rapor ve tüm dosya içeriğinden anlaşıldığı halde, sanığın kasten yaralama ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna konu eylemlerinin bütün halinde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna teşebbüs olduğu gözetilerek TCK’nın 109/2, 35. maddeleri gereğince mahkûmiyeti yerine oluşa uygun düşmeyen yazılı gerekçeyle beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.