YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/1194
KARAR NO : 2014/2306
KARAR TARİHİ : 25.02.2014
Tebliğname No : KYB – 2013/387947
Irza geçme (iki kez) ve yalan beyanda bulunma suçlarından sanık A.. A..’nın, 765 sayılı TCK.nın 416/1, 417; 416/1, 417, 61 ve 343/2. maddeleri gereğince 13 yıl 23 ay 15 gün ağır hapis ve 1 yıl 1 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.05.1996 tarihli ve 1996/76 Esas, 1996/91 sayılı Kararının infazı sırasında, 5237 sayılı TCK.nın yürürlüğe girmesi nedeniyle bu Kanunun lehe hükümlerinin uygulanması talebi üzerine, sanığın 5237 sayılı TCK.nın 102/2-3d; 102/2-3d, 35/2 ve 206/1. maddeleri uyarınca 12 yıl 25 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin aynı Mahkemenin 22.05.2006 tarih ve 1996/76 Esas, 1996/91 sayılı Ek Kararının;
Dosya kapsamına göre, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7/2, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve somaki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenleme ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.12.2005 tarihli ve 2005/3-162-173 sayılı kararına nazaran, lehe kanunun saptanıp uygulanması, herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasını, kanıt toplanmasını, takdir hakkının kullanılmasını gerektiriyorsa ya da cezanın kişiselleştirilmesine ilişkin bir hükmün uygulanması olanağı sonraki yasa ile doğmuşsa, hükümde değişiklik yargılamasının duruşmalı yapılmasının zorunlu olduğu gözetilmeden evrak üzerinden karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi gereğince bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 05.12.2013 gün ve 94660652-105-07-9950-2013-18393/74286 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla gereği düşünüldü:
Kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.05.2006 tarih ve 1996/76 Esas, 1996/91 sayılı Ek Kararının 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin yerine getirilmesi için dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.