YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/9992
KARAR NO : 2015/8484
KARAR TARİHİ : 17.09.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuk ..hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen netice cezanın gerekçeli kararın hüküm kısmında yazılmaması, hükümlerin tefhim edildiği 06.03.2012 tarihli celsede ve ayrıca gerekçeli kararın gerekçe kısmında netice ceza miktarının gösterilmesi nedeniyle mahallinde ikmali mümkün yazım eksikliği kabul edilmiştir.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, suça sürüklenen çocuk müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Suça sürüklenen çocuklar haklarında temel cezanın 5237 sayılı TCK’nın 103/2. maddesi uyarınca belirlenmesi yerine, 103/1. maddesi ile cezaya hükmedilmesinden sonra 103/2. maddenin uygulanması suretiyle kademeli uygulama yapılması sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamış ve suçun birlikte işlenmesi nedeniyle arttırım yapılırken uygulama maddesi olan 5237 sayılı, TCK’nın 103/3. maddesinin hükümlerde gösterilmemesi mahallinde ikmali mümkün yazım eksikliği olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suça sürüklenen çocuklar haklarında 5237 sayılı TCK’nın 31/2. maddesi gereğince yapılacak 1/2 oranındaki indirim sonucunda bulunan 8 yıl 7 ay 15 gün hapis cezasının, aynı maddenin son cümlesi uyarınca 7 yıla indirilmesi ve takdiri indirimin bu ceza üzerinden yapılması gerekirken, bunun yerine 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesi uyarınca indirim yapılmasından sonra 5237 sayılı TCK’nın 31/2. maddesinin son cümlesinin uygulanarak suça sürüklenen çocuklar haklarında fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafileri ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye istinaden düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerde yer alan 5237 sayılı 31/2-son cümlenin uygulanmasına ilişkin fıkraların çıkartılarak 5237 sayılı TCK’nın 31/2. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerde 5237 sayılı TCK’nın 31/2. maddesi gereğince yarı oranında indirilerek 8 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ibaresinden sonra “31/2-son cümle gereğince 7 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesine ve 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerde yer alan “7 yıl 2 ay 7 gün” ibaresinin çıkartılıp yerlerine “5 yıl 10 ay” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.