Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2013/904 E. 2014/10718 K. 30.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/904
KARAR NO : 2014/10718
KARAR TARİHİ : 30.09.2014

Tebliğname No : 14 – 2011/368438
MAHKEMESİ : Silivri 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16.06.2011
NUMARASI : 2011/9 Esas, 2011/251 Karar
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı.

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa iftira atması için bir neden bulunmayan mağdurenin aşamalardaki samimi ve istikrarlı beyanlarına, olayın ortaya çıkış şekli ve zamanına, sanığın eylemi öncesi mağdurenin cep telefonuna “Hadi mesaj at, bekliyorum gelirsen 25 TL vercem” şeklinde iki kez mesaj atıp mağdurenin cevap vermemesi üzerine onu telefonla arayarak ısrarlı bir şekilde sahibi bulunduğu büfeye davet etmesi ve bu davranışını hayatın olağan akışına aykırı olarak “Borç para vermek istediğim için” şeklinde açıklamasına ve tüm dosya içeriğine göre, sanığın olay günü akşam saatlerinde kendisine ait büfeye gelen mağdurenin göğsünü ve cinsel organını okşamak suretiyle üzerine atılı suçun subüta erdiği, mağdurenin epilepsi hastası olduğun beyan etmesi ve Silivri Devlet Hastanesi tarafından düzenlenen raporlara göre mağdureye “Anksiyete bozukluğu” teşhisi konulmuş olup “Kendisine karşı gerçekleştirilen cinsel istismar niteliğindeki fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını kavrayamayacağı…..” bilgisinin verilmesi karşısında mağdurenin İstanbul Adli Tıp Kurumuna sevk edilerek suç tarihinde kendisinde akıl rahatsızlığı olup olmadığı, varsa bundan dolayı eyleme karşı bedenen veya ruhen kendisini savunup savunamayacağı, beyanlarına itibar edilip edilemeyeceği, durumunun hekim olmayanlarca anlaşılıp anlaşılamayacağı hususlarında ayrıntılı rapor alındıktan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısının ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.