YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/8705
KARAR NO : 2015/8998
KARAR TARİHİ : 07.10.2015

Tebliğname No : 14 – 2012/125373
MAHKEMESİ : Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 09.03.2012
NUMARASI : 2010/31 Esas, 2012/96 Karar
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanıklar E.. K.., S… E.. B..), kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanık

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar E.. K.. ve R… haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkûmiyet hükümleri ile sanıklar E.. B.. ve S…haklarında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı suçundan verilen beraat hükümlerinin incelenmesinde;
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, beraati ve sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanıklar E.. K.. ve Ramazan müdafileri ile katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, sanıklar E..
K.. ve R.. haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkûmiyet hükümleri ile sanıklar E.. B.. ve S..haklarında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı suçundan verilen beraat kararlarının ONANMASINA,
Sanık E.. K.. hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 7/2. madde-fıkrasındaki “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Sanıklar E.. B.. ile Sultan haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat hükümlerinin temyiz incelemesine gelince;
Mağdurenin aşamalarda istikrar gösterip hükme esas alınan beyanları, olayın meydana geldiği yer ve zaman dilimi ile tüm dosya kapsamına göre; sanık E.. K..’ın mağdureyi gece saat 24:00 sıralarında sanıklar S.. ile E.. B..’ın yaşadığı eve getirdiği, mağdurenin zorla kaçırıldığını belirtmesine rağmen sanıkların mağdureye yardımda bulunmadıkları ve evi terk ederek sanık E.. K.. ile mağdureyi yalnız bıraktıkları anlaşıldığından, sanıklar E.. B.. ile Sultan’ın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna TCK’nın 39. maddesi anlamında yardım eden sıfatıyla katıldıklarının sübuta ermesi nedeniyle haklarında TCK’nın 109/3-b maddesinin uygulanamayacağı da gözetilerek TCK’nın 109/2-5 ve 39. maddeleri uyarınca mahkûmiyetlerine karar verilmesi yerine oluşa uygun düşmeyen yazılı gerekçeyle beraatlerine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, katılan vekili, sanık E.. K.. müdafii ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.