YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/8500
KARAR NO : 2015/8711
KARAR TARİHİ : 30.09.2015
MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ :Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar …ve…. haklarında atılı suçlardan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanıklar haklarında verilen beraat kararlarının 5271 sayılı CMK’nın 223/2. maddesi uyarınca atılı suçun sanıklar tarafından işlendiğinin sabit olmadığı ve unsurlarının oluşmadığı gerekçesine dayandırılması isabetsiz ise de; diğer sanık İlhami’nin cebir, tehdit veya hile olmaksızın mağdureyi ailesiyle birlikte yaşadığı evden kaçırarak sanıklara ait evlere getirip birden çok kez cinsel ilişkiye girmesinin ardından sanıkların bu fiili durumu kabullenip mağdure ile İlhami’nin birlikte kalmalarına izin vermeleri şeklinde gerçekleşen olayda, kırsal bölgedeki örf ve adet kuralları, olayın oluş ve ortaya çıkış şekline göre, zaruret nedeniyle katıldıkları eylemde sanıkların suç işleme kastının bulunmadığı anlaşıldığından, sonucu itibariyle doğru olan beraat kararlarına yönelik O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin değişik gerekçeyle ONANMASINA,
Sanık İlhami hakkında müsnet suçlardan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Mağdurenin 07.07.2010 tarihinde kollukta ve Cumhuriyet Başsavcılığında alınan beyanlarında sanığa onbeş yaşından küçük olduğunu söylediğine ilişkin anlatımı, hastanede dünyaya geldiğine dair doğum raporu ve tüm dosya içeriğine göre sanık ..’nin suç tarihinde ondört yıl dokuz ay onyedi günlük olan mağdureyi cebir, tehdit veya hile olmaksızın ailesiyle birlikte yaşadığı evden kaçırarak diğer sanıklara ait evlere getirip birden çok kez cinsel ilişkiye girmesi şeklinde gerçekleşen eylemde, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 17.06.2014 gün ve 2014/88 Esas, 2014/334 Karar sayılı ilamı ile benzer bir çok ilamlarında açıklandığı üzere TCK’nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma şartlarının oluşmadığı gözetilmeden sanığın atılı suçlardan mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.