YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/7930
KARAR NO : 2013/8726
KARAR TARİHİ : 04.09.2013
Cinsel taciz suçundan sanık …’ün yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Hayrabolu Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 24.12.2009 gün ve 2009/167 Esas, 2009/315 Karar sayılı hükme yönelik sanığın vâki temyiz isteminin reddine ilişkin 08.02.2010 gün ve aynı sayılı Ek Kararın süresi içinde Yargıtayca incelenmesinin sanık tarafından istenilmesi üzerine Dairemizin 14.12.2012 gün ve 2011/22819 Esas, 2012/13059 Karar sayılı ilamı ile temyizin reddi kararının onanmasından sonra kesinleşen hükme ilişkin olarak hükümlü …’ın 04.04.2013 tarihli dilekçeyle yeniden temyiz talebinde bulunduğu ve mahkemece 10.04.2013 gün ve aynı esas sayılı Ek Karar ile temyiz isteminin yeniden reddine karar verilmesinden sonra bu red kararı da hükümlü … tarafından temyiz edilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Hükümlü …’ın temyiz dilekçesi ekinde ibraz ettiği İstanbul Adli Tıp Kurumu 4. İhtisas Kurulunun 25.02.2013 gün ve 805 sayılı rapor içeriğinde, “hükümlü …’ın Bipolar Affektif Bozukluk denilen bir psikolojik hastalığa müptela olduğunun ve başka bir dosyada yargılandığı, 09.10.2007 tarihinde işlediği ileri sürülen haksız fiil nedeniyle veya karşılıklı hakaret suçuna karşı cezai sorumluluğunun bulunmadığının, muhafaza ve tedavi amaçlı akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirlerinin uygulanmasının uygun olduğunun” belirtildiği, buna göre hükümlü …’ın, dosyamıza konu 22.03.2009 tarihinde işlediği kesin hükümle anlaşılan cinsel taciz suçuna yönelik suç tarihi itibarıyla cezai ehliyetinin bulunup bulunmadığı hususunda hükümlünün cezasını lehine değiştirecek mahiyette CMK.nın 311/1.e maddesi uyarınca yeni bir delilin ileri sürülmüş olduğu, hükümlünün 04.04.2013 ve 29.04.2013 tarihlerinde temyiz talepli olarak verdiği dilekçelerinin içerik itibarıyla esasta yargılamanın yenilenmesi talebi mahiyetinde bulunduğu, hükmü veren mahkemece bu konuda karar verilmesi yerine dilekçelerin temyiz olarak kabul edilip usulsüz şekilde temyizin reddine karar verilmiş olmasının hukuki değerden yoksun olması nedeniyle bu durumu değiştirmeyeceği, hükümlünün CMK.nın 264. maddesi hükmüne göre kanun yolunun belirlenmesinde düştüğü hata nedeniyle yargılamanın yenilenmesi yönündeki haklarının ortadan kalkmayacağı anlaşıldığından, hükümlünün talebine ilişkin olarak, CMK.nın 318 vd. maddeleri uyarınca usulüne uygun biçimde mahkemece hükümlünün ibraz ettiği belgelerin gerçeği yansıtıp yansıtmadığı araştırıldıktan sonra değerlendirilmesi mümkün görüldüğünden incelenmeyen dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.09.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.