YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/4940
KARAR NO : 2013/7428
KARAR TARİHİ : 11.06.2013
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit ve kasten yaralama suçlarından sanıklar … ve …’un yapılan yargılamaları sonunda; atılı suçlardan mahkûmiyetlerine dair … Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 23.02.2007 gün ve 2006/67 Esas, 2008/228 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanıklar müdafii tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi;
Hükmolunan cezaların miktarına göre, sanıklar müdafiin duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında, müşteki …’a yönelik kasten yaralama suçundan zamanaşımı süresince karar verilmesi mümkün görülmüş, adli sicil sabıka kayıtlarından, sanıkların kasıtlı suçlardan mahkûmiyetleri bulunduğunun anlaşılması karşısında, tebliğnamede kasten yaralama ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının tartışılması hususunda bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyları üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğun koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı gözetilmeden, bu hakları ve yetkileri kullanmaktan yoksunluğun da hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden duruşma yapılmaksızın CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK.nın 53/1. maddesi gereğince hükmedilen hak yoksunluğu ile ilgili bölümün çıkarılarak, bunun yerine “Sanıkların 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresi eklenmek suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Mağdurun yaralanmasının basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte olduğunun anlaşılması karşısında, sanıkların yaralama eylemlerinin TCK.nın 109. maddesinin 2. fıkrasında düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun cebir unsurunu oluşturduğu, bu nedenle sanıklar hakkında ayrıca kasten yaralama suçundan ceza verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 11.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.