YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/4421
KARAR NO : 2014/13834
KARAR TARİHİ : 08.12.2014
Tebliğname No : 14 – 2012/59565
MAHKEMESİ : Gaziantep 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29.11.2011
NUMARASI : 2009/384 Esas, 2011/464 Karar
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilerek dosya incelenip gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurun aşamalardaki beyanları, sanığın Cumhuriyet Başsavcılığı ile sorgudaki tevil yollu ikrarı karşısında, Gaziantep Üniversitesi Şahinbey Araştırma ve Uygulama Hastanesinin 29.06.2009 ve 03.07.2009 tarihli raporlarında, anal bölgede saat 1 ve 3 hizasında yüzeyel fissürlerin olduğu, livata ile uyumlu maddi bulguların bulunduğu belirtilmiş ise de, Adana Adli Tıp Şube Müdürlüğünün tek adli tıp uzmanınca düzenlenen 01.07.2009 günlü raporunda mağdurda fiili livatanın tıbbi delillerinin bulunmadığının bildirilmesi, anal fissür olarak ifade edilen çatlakların kabızlık, ishal atakları gibi nedenlerle de oluşabileceği nazara alındığında, sanığın, babaannesinin komşusu olup sıklıkla bu eve gelen mağdura televizyonda çocuk programı izlettiği sırada mağdurun altını sıyırıp kendi altını da sıyırdıktan sonra cinsel organını ve parmağını mağdurun arkasına sürtmek
suretiyle basit cinsel istismarda bulunduğu tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan cezalandırılması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
Uygulamaya göre de;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yeralan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkân verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.