Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2013/4343 E. 2014/14126 K. 11.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/4343
KARAR NO : 2014/14126
KARAR TARİHİ : 11.12.2014

Tebliğname No : 4 – 2011/164276
MAHKEMESİ : Kapatılan Niğde 1. Sulh Ceza Mahkemesi: (Niğde 4. Asliye Ceza Mahkemesi)
TARİHİ : 22.10.2010
NUMARASI : 2010/1119 Esas, 2010/1150 Karar
SUÇ : Aile hukukundan kaynaklanan yükümlülüğün ihlali (2 kez)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, dosya incelendi;
CMK.nın 260/1. maddesine göre, katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için kanun yolunun açık olduğu, kovuşturma aşamasında beyanı alınmayan suçtan zarar gören müşteki Kanimet’in soruşturmada şikâyetçi olduğu, vekilinin de duruşmada sanığın cezalandırılmasını isteyip mahkemece verilen hükmü temyiz ederek açıkça katılma iradesini ortaya koyduğu, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.10.2010 gün ve 2010/9-149 Esas, 2010/205 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, müştekinin katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gördüğü konusunda araştırma yapmayı gerektirecek bir tereddüt bulunmadığı görülmekle, 5271 sayılı CMK.nın 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören müşteki K.. A..’ın davaya katılmasına ve vekili Av. B.. G..’in katılan vekili olarak kabul edilmesine karar verilerek yapılan inceleme sonucunda gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK.nın 234/2. maddesi uyarınca yaşı küçük mağdure Ümmühan’a zorunlu vekil tayin edilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Katılan Kanimet ve mağdure Ümmühan’ın tanık sıfatıyla duruşmaya gelmeleri sağlanarak varsa gösterecekleri delillerde toplanarak, olaya ilişkin 30.07.2010 günlü kolluk araştırma tutanağı içeriğinde bahsedilen tanıkların açık kimlik bilgilerinin tespiti ile duruşmada dinlenilmesinden sonra delillerin takdiri ve değerlendirilmesi gerekirken sadece sanığın savunması ile yetinilmek suretiyle eksik inceleme ile beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Kanimet vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.