YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/3614
KARAR NO : 2014/13676
KARAR TARİHİ : 03.12.2014
Tebliğname No : 14 – 2012/36746
MAHKEMESİ : Gaziantep 12. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13.12.2011
NUMARASI : 2011/440 Esas, 2011/705 Karar
SUÇ : Basit cinsel saldırı
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Adli sicil kaydı bulunmayan, her aşamadaki savunmasında samimi olarak suçunu ikrar edip pişman olduğunu belirterek bir daha suç işlemeyeceğini beyan ettikten sonra hakkında verilecek hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını talep eden sanık hakkında 5271 sayılı CMK.nın 231. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, sanığın kişilik özellikleriyle duruşmadaki tutum ve davranışlarına göre bir daha suç işlemekten çekineceği yönünde kanaat oluşmadığı şeklindeki dosya kapsamına uymayan soyut gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kabule göre de;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yeralan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki ”Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkân verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.