Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2013/2934 E. 2013/3295 K. 26.03.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/2934
KARAR NO : 2013/3295
KARAR TARİHİ : 26.03.2013

Fuhuş suçundan sanık …’ın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Silivri 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 05.10.2006 gün ve 2006/744 Esas, 2006/1866 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK.nın 227. maddesinde düzenlenen fuhuş için yer temin etme suçunun mağdure sayısınca oluşacağı gözetilmeden, tek suçtan mahkûmiyet kararı verilmesi karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Ticaret Sicili Müdürlüğünün yazı cevaplarından sanık …’in … Turistik Tesis İşletmesi Makine ve İnşaat Malzemeleri Tic. Ltd. Şti’nin ortağı veya yöneticisi olmadığı, sanığın fuhuş için yer temin ettiği oteli söz konusu şirketten kiralaması karşısında şirketin organ veya temsilcilerinin iştiraki ile ve bu iznin verdiği yetkinin kötüye kullanılması sureti ile şirket yararına fuhuş yaptırıldığına ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu tartışılmadan ve hükümle birlikte ilgili şirket ortakları hakkında suç duyurusunda bulunulduğu gözetilerek dava açılıp açılmadığı araştırılarak sonucuna göre şirketin hukuki durumunun TCK.nın 60. maddesine göre tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik gerekçe ve yetersiz inceleme ile söz konusu şirketin suça konu yerdeki otel işletme izninin iptaline karar verilmesi,
Sanıkla ilgili olarak TCK.nın 53/1. gereğince uygulama yapılırken aynı maddenin 3. fıkrası gözetilmeksizin 53/1-c madde ve bendinde sayılan velâyet …, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksunluğun sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 26.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.