Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2013/2900 E. 2014/13062 K. 20.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/2900
KARAR NO : 2014/13062
KARAR TARİHİ : 20.11.2014

Tebliğname No : 14 – 2012/19587
MAHKEMESİ : Boyabat Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26.10.2011
NUMARASI : 2010/86 Esas, 2011/71 Karar
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama, konut dokunulmazlığının ihlâli, mala zarar verme

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanıklar hakkında kasten yaralama ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların itiraza tâbi olması nedeniyle temyizinin mümkün bulunmadığı ve sanıklar müdafiin bu kararlara yönelik itirazının merciince değerlendirildirilerek sonuçlandırıldığı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL’ye kadar (dahil) para cezaları kesin nitelikte olduğu sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan verilen cezanın miktarı itibarıyla 1412 sayılı CMUK.nın 305/1. maddesi gereğince kesin olan bu hükümlerin temyizi mümkün bulunmadığından, sanıklar müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının 5320 sayılı Kanunu 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümler ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Mağdure Döndü’nün istikrarlı beyanları ve katılanların çelişkili anlatımları, sanık savunmaları ve tüm dosya kapsamına göre sanık Mustafa hakkında cezalandırılmasına yeterli, somut ve inandırıcı delil bulunmadığı halde yoruma dayalı gerekçe ile mahkûmiyetine karar verilmesi,
Oluşa uygun kabul ve tüm dosya kapsamına göre sanık Ramazan’ın olay tarihinde evin çatı kısmından girmek suretiyle karanlıktan faydalanarak mağdure Döndü’yü zorla kaçırdığı sabit olmasına rağmen TCK.nın 109/2, 3-f ve 5. maddesi uyarınca cezalandırılması gerekirken vasıflandırmada hataya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca kazanılmış hak gözetilerek BOZULMASINA, 20.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.