YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/2255
KARAR NO : 2014/13252
KARAR TARİHİ : 25.11.2014

Tebliğname No : 14 – 2011/373082
MAHKEMESİ : Karapınar Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28.04.2011
NUMARASI : 2010/155 Esas, 2011/117 Karar
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık İbrahim hakkında yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazların reddine,
Ancak;
Oluşa uygun kabule göre sanıklar Muhammed ile İbrahim’in olay günü okulun önünde bulunan yürüyen mağdurenin yanına gelerek, İbrahim’in mağdureye elindeki bıçak görünecek şekilde “bizde pasta var gel beraber yiyelim, burada bahçe var orada yeriz” dediği, M. A.’nin de mağdureye “ben seni tanıyorum, aileni biliyorum, seni eve götüreyim” dediği ve ardından sanık İbrahim’in de mağdurenin göğüs kısmına eli ile dokunarak sıktığı, sanık M. A.’nin mağdureye karşı temas içeren bir davranışının olmadığı, eylemden sonra olay yerine kimliği tespit edilemeyen bir şahsın gelerek sanıklara hitaben “bırakın o kızı” şeklinde müdahele etmesi üzerine sanıkların mağdurenin önünden çekilip bıraktıkları olayda, sanık M. A.’nin çocuğun basit cinsel istismarı suçuna ne şekilde katıldığının gerekçeleri ile tartışılıp gösterilmeden ve bunun sonucuna göre sanık İbrahim hakkında da 5237 sayılı TCK.nın 103/3. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı değerlendirilmeden yazılı şekilde hükümler kurulması,
Hükümlerden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yeralan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkân verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 25.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.