YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/1901
KARAR NO : 2014/11648
KARAR TARİHİ : 27.10.2014
Tebliğname No : 14 – 2011/411986
MAHKEMESİ : Kahramanmaraş 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06.10.2011
NUMARASI : 2010/39 Esas, 2011/222 Karar
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosya kapsamından, hakkında İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunun 29.09.2010 tarihli raporu uyarınca, işlemiş olduğu suçun hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişmemiş olduğu gözetilerek ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilen sanık A.. D.. bakımından suç tarihinin 2009 yılı Nisan ayı olması, bu haliyle gerçekleştiği iddia olunan eylemin sanık E.. B..in mağdureye yönelik 26.05.2009 tarihli eyleminden önceki bir tarihe rastlaması karşısında, mağdurenin Adli Tıp Kurumu Başkanlığı ilgili ihtisas kuruluna sevkinin sağlanarak ruh sağlığının, sanık E.. B..’in eylemi nedeniyle mi yoksa daha önce gerçekleştiği iddia olunan sanık Ahmet’in eylemi dolayısıyla mı bozulduğu konusunda tereddüte yer vermeyecek nitelikte raporunun aldırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 59. maddesi ile 5237 sayılı Kanunun 103. maddesinde yer alan çocuğun cinsel istsmarı suçunun yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321 maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.