Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2013/1808 E. 2014/11735 K. 28.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/1808
KARAR NO : 2014/11735
KARAR TARİHİ : 28.10.2014

Tebliğname No : 14 – 2011/406880
MAHKEMESİ : (Sivaslı Asliye Ceza Mahkemesi)
TARİHİ : 06.09.2011
NUMARASI : 2010/15 Esas, 2011/39 Karar
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklardan Rahime’nin mağdurun annesi, İsmet’in babası, Hasan’ın da kardeşi olduğu, mağdurenin akıl hastalığı nedeniyle eşinden boşanmasından sonra sanıkların yanında kalmaya başladığı, 15 yıldır bakım ve gözetiminin sanıklar tarafından yerine getirildiği, sanıkların savunmalarında özetle; mağdurenin gecenin ilerleyen saatlerinde evden çıkıp gittiğini, komşuları rahatsız etmesi nedeniyle şikâyet aldıklarını, yer olmadığından ve güvenlik nedeniyle evlerine bitişik iki odalı yere çul, karyola ve kap koyarak geceleri mağdureyi buraya koyup kilitlediklerini, tehlike endişesiyle soba kurmadıklarını, sabah olunca kapıyı açtıklarını, mağdurenin gün boyunca yine köyde gezdiğini, yemeğini birlikte yediklerini beyan ve ifade ettikleri, tanık anlatımları ve dosya içeriğinin savunmaları doğrular nitelikte olup, aksinin sabit olmadığı olayda; sanıkların içinde bulundukları zaruret, sosyal ve kültürel durumlarına uygun bakımını yaptıkları mağdure ile ilgili olarak gösterdikleri davranışlarında hürriyetten yoksun bırakma suçunun kast unsurunun sabit olmadığı, sanık anne ve babanın eylem ve davranışlarının mağdureye karşı TCK.nın 232. maddesinde ifadesini bulan bakım ve gözetim altında bulundurdukları kişiye kötü muamele suçunu oluşturacağı, sanık kardeş Hasan yönünden de, olay günü dışarılarda dolaşması ve geç gelmesi nedeniyle kardeşi olan mağdureyi raporda belirtilen şekilde darp etmesi nedeniyle TCK.nın 86. maddesindeki kasten yaralama suçunu oluşturucağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.