YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/1716
KARAR NO : 2014/11852
KARAR TARİHİ : 30.10.2014
Tebliğname No : 2 – 2012/61210
MAHKEMESİ : İstanbul 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23.09.2011
NUMARASI : 2010/273 Esas, 2011/415 Karar
SUÇ : Dilencilik
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin 5271 sayılı CMK.nın 231/5-6. maddesindeki şartlar gözetilmek suretiyle seçenek yaptırımlara çevirme ve erteleme gibi diğer kişiselleştirme nedenlerinden önce hakim tarafından değerlendirilmesinin zorunlu bulunduğu gözetilmeden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilemeyeceği hususunun tartışılmaması,
Uygulamaya göre;
Sanık hakkında hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak TCK.nın 53/3. maddesine göre, 53/1-c madde ve bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun koşullu salıverilmeye kadar uygulanacağı, alt soyu haricindekiler yönünden ise bu hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Sanık hakkında verilen erteli hapis cezasında TCK.nın 51/3. fıkrasında aykırı olarak denetim süresinin alt sınırının 1 yıldan ve mahkûm olunan ceza süresinden az olamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde denetim süresinin 1 yıldan az olarak belirlenmesi,
Sanık hakkında uygulama yapılırken TCK.nın 229/2. maddesi gereğince aynı Kanunun 229/1. maddesi üzerinden yarı oranında artırım yapılırken “artırım” ibaresi yerine “indirim” ibaresinin yazılması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.