YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/11853
KARAR NO : 2014/1096
KARAR TARİHİ : 04.02.2014
Tebliğname No : KYB – 2013/352806
Cinsel taciz suçundan sanık Ş.. K..’ın, 5237 sayılı TCK’nın 105/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1800 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ve sanığın alkol bağımlılığından kurtulması için aynı Kanunun 57/7. maddesi gereğince tedavi altına alınmasına dair Ankara 7. Sulh Ceza Mahkemesinin 29.01.2013 gün ve 2011/1865 Esas, 2013/73 sayılı kararının;
5237 sayılı TCK.nın 51/3. maddesinde yer alan “Suç işleyen alkol ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde bağımlısı kişilerin, güvenlik tedbiri olarak, alkol ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde bağımlılarına özgü sağlık kumlusunda tedavi altına alınmasına karar verilir. Bu kişilerin tedavisi, alkol ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde bağımlılığından kurtulmalarına kadar devam eder. Bu kişiler, yerleştirildiği kurumun sağlık kurulunca bu yönde düzenlenecek rapor üzerine mahkeme veya hâkim kararıyla serbest bırakılabilir.” şeklindeki düzenleme ve sanığın alkol bağımlısı olduğuna ilişkin dosya içerisinde herhangi bir doktor raporu bulunmaması karşısında, sanığın alkol bağımlılığından kurtulması için TCK.nın 57/7. maddesi gereğince tedavi altına alınmasına karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi gereğince bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 04.11.2013 gün ve 94660652-105-06-8480-2013-16057/65786 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla gereği düşünüldü:
Ankara Numune Hastanesinin “Sanığın alkol ve uyuşturucu madde bağımlılığı bulunmadığından tedaviye gerek görülmediği” şeklindeki 16.12.2011 tarihli raporu ve dosya içeriğine göre, sanık hakkında TCK.nın 57/7. maddesinin uygulanmasını gerektirir herhangi bir delil bulunmadığı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, kanuna aykırı olup, bu itibarla kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Ankara 7. Sulh Ceza Mahkemesinin 29.01.2013 gün ve 2011/1865 Esas, 2013/73 sayılı Kararının CMK.nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı Kanunun 309/4-d maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer
alan “Sanığın alkol bağımlılığından kurtulması için TCK.nın 57/7. maddesi uyarınca tedavi altına alınmasına” ilişkin bölümün hükümden çıkartılmasına, hükmün diğer yönlerinin aynen bırakılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.