YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/11130
KARAR NO : 2015/10267
KARAR TARİHİ : 05.11.2015
Tebliğname No : 14 – 2012/188825
MAHKEMESİ : Biga Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23.11.2011
NUMARASI : 2009/788 Esas, 2011/282 Karar
SUÇ : Basit cinsel saldırı
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Biga Sulh Ceza Mahkemesinin 26.04.2007 gün, 2006/316 Esas, 2007/140 sayılı Kararı ile hükmedilen erteli hapis cezasının 17.09.2007 tarihinde kesinleşmesi nedeniyle tekerrüre esas olduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suç tarihi itibariyle onaltı yaşı içerisinde bulunan mağdurenin vücut dokunulmazlığını ihlal eden sanığın eylemlerinin TCK’nın 103/1. maddesinde düzenlenen çocuğun basit cinsel istismarı suçunu oluşturduğu nazara alınmadan suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek basit cinsel saldırı suçundan hüküm kurulması,
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 7/2. madde-fıkrasındaki “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 05.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.