Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2013/10702 E. 2015/9753 K. 26.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/10702
KARAR NO : 2015/9753
KARAR TARİHİ : 26.10.2015

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Hükmolunan ceza miktarlarına göre sanığın duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 318. maddesi uyarınca reddiyle incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit, cinsel taciz ve katılan M..’a yönelik iftira (bir kez) suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanık hakkında tehdit suçundan hüküm kurulurken TCK’nın 43. maddesinin tatbiki sonucunda 1 yıl 3 ay yerine yazılı şekilde 1 yıl 2 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık hakkında katılan Z..’ye yönelik iftira suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Tanık A..’in aşamalardaki beyanları karşısında, sanığın atılı suçu delil uydurmak suretiyle işlediği anlaşıldığından, hakkında koşulları oluştuğu halde TCK’nın 267/2. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması neticesinde eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.