Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2013/10539 E. 2015/7951 K. 02.07.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/10539
KARAR NO : 2015/7951
KARAR TARİHİ : 02.07.2015

Tebliğname No : 14 – 2012/151548
MAHKEMESİ : Çayıralan Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22.03.2012
NUMARASI : 2006/188 Esas, 2012/71 Karar
SUÇ : Tehdit, işyeri dokunulmazlığının ihlali

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanıklar Yüksel, Doğanay ile Sinan haklarında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan dolayı 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesi gereğince verilen hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların aynı Kanunun 231/12. maddesine göre, itirazı kabil olup temyiz yeteneği bulunmadığından, sanıkların anılan kararlara yönelik temyizleri 5271 sayılı CMK’nın 264. maddesi gereğince itiraz niteliğinde kabul edilip bu hususta mahallinde itiraz merciince karar verileceği nazara alınıp vâki temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, incelemenin sanıklar haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve sanıklar İsmail, Ersin ile Mikail haklarında ayrıca işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerle sınırlı olarak yapılmasına karar verilmekle evrak tetkik edildi.
14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL’ye kadar (dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup, sanıklar İsmail ile Mikail haklarında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan tayin edilen 160 TL adli para cezalarının tür ve miktarı itibariyle kesin olması nedeniyle temyizi mümkün bulunmadığından anılan hükümlere yönelik temyiz istemleri ile sanık Ersin’in kendisine usulüne uygun şekilde 27.04.2012 tarihinde tebliğ edilen hükümleri, 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddesinde öngörülen bir haftalık süreden sonra 11.05.2012 havale tarihli dilekçeyle temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında, kanuni süresinden sonra gerçekleşen temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİYLE, incelemenin sanıklar İsmail, Mikail, Doğanay, Yüksel ile Sinan haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanıklar İsmail ve Mikail müdafii ile sanıklar Yüksel, Doğanay ve Sinan’ın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 02.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.