Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2013/10493 E. 2015/6549 K. 18.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/10493
KARAR NO : 2015/6549
KARAR TARİHİ : 18.05.2015

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, kasten yaralama (2 kez) (sanık …), çocuğun basit cinsel istismarı (sanık …)
HÜKÜM : Sanık …’nin çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyeti ile diğer atılı suçtan (2 kez) beraatine, sanık …’nın müsnet suçtan mahkûmiyetine

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar … ve … haklarında çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükümlerin incelemesinde;
Tüm dosya içeriğine göre; olay günü sanıkların sokakta karşılaştıkları mağdure …’ye ”Gel seninle pastaneye gidelim, seninle pasta yeriz sonra da seni yeriz” şeklinde sözlerle taciz edip takip ettikleri ve mağdurenin bağırıp yardım istemesi üzerine olay yerine annesi …’ın geldiği anlaşılmakla sanıkların mağdureye karşı çocuğun basit cinsel istismarı suçunu işlediklerine dair mahkûmiyetlerine yeterli, kesin ve inandırıcı kanıt bulunmadığı, mevcut haliyle fiziksel temas içermeyen sanıkların eylemlerinin TCK’nın 105. maddesinde düzenlenen cinsel taciz suçunu oluşturduğu gözetilerek, bu suçtan mahkûmiyetleri yerine, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyetlerine karar verilmesi,
Sanık … hakkında kasten yaralama (2 kez) suçundan verilen beraat hükümlerinin temyiz incelemesine gelince,
Mağdureler … ve …’ın aşamalardaki anlatımları, tanık …’un beyanına, doktor raporları, savunma ve tüm dosya içeriğine göre, sanığın mağdureleri darp ederek üzerine atılı kasten yaralama suçunu işlediği gözetilerek müsnet suçtan (2 kez) mahkûmiyeti yerine oluşa uygun düşmeyen yazılı gerekçeyle beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.