YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/8633
KARAR NO : 2014/1292
KARAR TARİHİ : 10.02.2014

Tebliğname No : 2 – 2008/234488

Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan sanık T.. K..’ın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Bucak Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 10.07.2008 gün ve 2007/69 Esas, 2008/459 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluş ve dosya kapsamına göre; sanığın velayet yetkisi elinden alınmış olan ve ……… Özürlüler Rehabilitasyon Merkezinde gözetim ve koruma altında bulunan bedensel ve zihinsel özürlü oğlu E.. K.. ile görüşmek için gittiği, burada oğlu ile görüştüğü, görüşmeden sonra sanığın yanında getirmiş olduğu bıçağı kurum müdürü ve güvenlik görevlilerine göstererek tehditte bulunmak suretiyle omzuna aldığı mağdur ile yaya olarak kurumdan çıkarak uzaklaşmaya çalıştığı sırada kurum müdürü ve güvenlik görevlilerinin polise haber vererek sanığı takip ettikleri, kurumdan yaklaşık 100 metre ileride polisin müdahalesi üzerine sanığın yakalandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla eylemin TCK.nın 109. maddesinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturmayıp TCK.nın 234/2. maddesinde düzenlenen çocuğun kaçırılması suçunu oluşturduğu dikkate alındığında, sanığın kesintisiz takiple polisin müdahalesi üzerine eylemini tamamlayamadığı ve çocuğu kaçırma eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı halde, sanık hakkında tamamlanış suçtan hüküm kurulması,
Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunun temel şeklinin TCK.nın 234. maddesinin 1. fıkrasında düzenlendiği, 2. fıkrada söz konusu suçun nitelikli şeklinin düzenlenerek, cezanın bir kat artırılacağı öngörüldüğü halde, Mahkemece 234. maddenin 1. fıkrasına göre temel ceza belirlenerek, 2. fıkraya göre arttırım yapılması gerekirken, doğrudan 234. maddenin 2. fıkrasından temel cezanın tayin ve takdir edilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1.maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.