YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/8580
KARAR NO : 2014/768
KARAR TARİHİ : 23.01.2014

Tebliğname No : 4 – 2010/88112

Kötü muamele suçundan sanık S.. Ö..’nün yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan beraatine dair Çiftlik Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 07.10.2009 gün ve 2008/97 Esas, 2009/70 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi katılan vekili ve O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, anne babalarının ölmesi nedeniyle babalarından kalma evde birlikte oturan 14 yaşı içindeki mağdur ile sanığın, ablaları olan tanık Suna tarafından sanığın mağdura bakım yükümlülüklerini yerine getirmediği düşüncesi ile sanıktan habersiz kaldıkları evin bir odasını mağdurun kalması için annesinden kalan eşyalarla düzenlemesinin ardından, duruma kızan sanığın, bu oda da bulunan eşyaları mağduru evden göndermek maksadıyla olay günü dışarı attığı, sonrasında 15 gün sokaklarda kalan mağdurun Sosyal Hizmetler Çocuk Esirgeme Kurumuna ait yurda yerleştirildiğinin sübut bulması karşısında, eyleminin kötü muamele suçunu oluşturduğu gözetilerek sanığın TCK.nın 232/1. maddesi gereğince mahkûmiyetine hükmolunması yerine, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek yazılı gerekçeyle beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan vekili ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.