Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2012/8564 E. 2014/4823 K. 09.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/8564
KARAR NO : 2014/4823
KARAR TARİHİ : 09.04.2014

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit cinsel saldırı, kasten yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali, cinsel taciz
HÜKÜM : Sanığın basit cinsel saldırı, cinsel taciz, konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından beraatine, kasten yaralama (2 kez) suçundan mahkûmiyetine ilişkin hükümlere yönelik temyiz isteminin reddine

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kasten yaralama (iki kez) suçundan kurulan mahkûmiyet hükümleri ile ilgili olarak mahkemece temyiz isteminin reddine dair verilen Ek Kararın incelenmesinde,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (dahil) para cezaları kesin nitelikte olup buna göre mahkemece sanık hakkında kasten yaralama suçundan (iki kez) tayin edilen 2.000’er TL adli para cezasına ilişkin hükümler miktar itibariyle CMUK.nın 305/1. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğundan sanığın temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan temyiz isteminin reddine dair Ek Kararın ONANMASINA
Sanık hakkında basit cinsel saldırı, konut dokunulmazlığının ihlali, cinsel taciz suçlarından verilen beraat kararlarının temyiz incelemesine gelince,
Sanıkla arasında dosyaya yansıyan herhangi bir husumet bulunmayan katılan …’in aşamalardaki anlatımları, savunma ile iddiaları destekler nitelikteki doktor raporu nazara alındığında suç tarihinden önce sanığın abisi …’le resmi nikah kıyarak evlenen …’in yurt dışında yaşayan eşinin yanına gitmek için beklediği dönemde kayınvalidesi olan tanık …’un evinde yaşamaya başlamasının ardından yakındaki kendi evinde oturan sanığın ara ara oturduğu eve geldiği …’e yalnız oldukları sırada aynı suç işleme kararı kapsamında değişik tarihlerde cinsel ilişkiye girme teklifinde bulunmasına karşılık aldığı olumsuz yanıt nedeniyle 20.08.2010 tarihinde yanına gittiği …’in evde yalnız olduğunu görünce içeri girmek isteyip yapılan engelleme üzerine kapıyı zorlayarak rıza dışı eve giren sanığın sarılıp öptüğü …’in elinden kurtularak kaçtığı mutfaktan aldığı bıçakla kendisini kurtarmak amacıyla sol kol dış kısmı ile karın bölgesini bir kaç yerinden keserek 23.08.2010 günlü,… pr sayılı doktor raporunda belirtildiği gibi yaşamını tehlikeye sokmayıp yaranın etkisi basit bir tıbbi müdahaleyle giderilebilecek derecede hafif şekilde yaraladığını görünce evden ayrıldığı tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, mevcut haliyle sanığın katılana karşı işlediği basit cinsel saldırı, konut dokunulmazlığının ihlali ve cinsel taciz suçlarından dolayı eylemine uyan TCK.nın 102/1-3c, 116/1, 105/1,43/1. maddeleri gereğince cezalandırılması gerekirken yazılı gerekçelerle atılı suçlardan beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan …’in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.