YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/8542
KARAR NO : 2014/4813
KARAR TARİHİ : 09.04.2014

Tebliğname No : 3 – 2009/172351
MAHKEMESİ : Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18.04.2008
NUMARASI : 2007/613 Esas, 2008/440 Karar
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müeyyide olarak hapis cezası ile adlî para cezasının seçenek olarak düzenlendiği hallerde hapis cezasına hükmedilmesi durumunda artık bu cezanın adlî para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeden, TCK.nın 86/2. maddesi gereği hükmolunan 4 ay hapis cezasının aynı Kanunun 50/2. maddesine aykırı olarak adlî para cezasına çevrilmesi karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suç tarihinden önce mağdurun köyde yaşayan H. Ö.’le cinsel ilişkiye girmesi nedeniyle Habibe’nin ailesinin adli makamlara şikayette bulunmasının ardından olay günü anılan hadiseyi öğrenen ve Habibe’nin akrabası olan sanığın gece karşılaştığı mağdurla konuşmak üzere iş yerine gelmesinden sonra çıkan tartışmada mağduru 12.03.2007 günlü adli raporda belirtildiği üzere yaşamını tehlikeye sokmayıp yaranın etkisi basit tıbbi müdahaleyle giderilebilecek derecede hafif şekilde yaraladığı tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Sanık hakkında eylemine uyan TCK.nın 86/2, 52/2. maddeleri gereğince 4 ay hapis cezasından çevrilme 2.400 TL adli para cezasına hükmedilmesi ve sanığın herhangi bir adli sicil kaydının bulunmaması karşısında sanık hakkında CMK.nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanıp açıklanmayacağı hususunda değerlendirme yapılarak karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.