YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/8536
KARAR NO : 2013/8827
KARAR TARİHİ : 10.09.2013

Irza geçme ve reşit olmayan mağdureyi rızasıyla kaçırıp alıkoyma suçlarından sanıklar … ve …’ın yapılan yargılamaları sonunda; atılı suçlardan beraatlerine dair Şebinkarahisar Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 27.04.2006 gün ve 2004/67 Esas, 2006/41 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi katılan ve vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi;
Kovuşturma aşamasında talimat yoluyla alınan 07.07.2004 tarihli ifadesinde sanık …’den şikâyetçi olmadığını bildiren ve nüfus kaydına göre de 04.02.1988 doğumlu olup, o tarihte 17 yaş içinde olan mağdureye CMK.nın 234/2. maddesi uyarınca görevlendirilen vekilin, aynı Kanunun 237 ve devamı maddeleri uyarınca kamu davasına katılmasına yasal olanak bulunmadığı, bu itibarla hükmü temyiz hakkı da olmadığından, sanık … hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin katılan ve vekilinin sanık … hakkında kurulan hükme yönelik temyizleriyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık hakkında ırza geçme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan, katılan ve vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında reşit olmayan mağdureyi rızasıyla kaçırıp alıkoyma suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Sanığa isnat olunan suça 765 sayılı TCK.nın 430/2. maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 102/4. maddesine göre 5 yıllık asli zamanaşımına tâbi olduğu, sanığın sorgusunun yapıldığı 14.07.2004 tarihi ile inceleme tarihi arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK.nın 7/2 ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri gözetilmek suretiyle hükmün CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden
yargılamayı gerektirmediğinden kamu davasının aynı Kanunun 322 ve 5271 sayılı CMK.nın 223/8. maddeleri uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 10.09.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.