Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2012/8095 E. 2014/5201 K. 16.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/8095
KARAR NO : 2014/5201
KARAR TARİHİ : 16.04.2014

Tebliğname No : 8 – 2011/13437
MAHKEMESİ : İznik Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29.06.2010
NUMARASI : 2009/126 Esas, 2010/196 Karar
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Olay gecesi tanıklar Emin ve İsmail’le birlikte sanık Murat’ın işlettiği Y. Kamp Restoranta giden mağdurlar Hüseyin, Emin ve Mehmet’in anılan yerde alkol alıp eğlendikten sonra getirilen 200 TL’lik hesabı ödeyecek paralarının çıkmaması üzerine sanık Murat ile yanında çalışıp hakkında, atılı suçtan kurulan mahkûmiyet hükümleri süresinde temyiz edilmediğinden kesinleşen sanık A.. G..’in bankamatik kartları bulunan tanıklar Emin’le İsmail’i ilçe merkezinden para çekip getirmeleri maksadıyla araçla gönderip mağdurları para gelinceye kadar restorantta alıkoydukları ve tanıkların dönmeyip paranın gelmeyeceğinin anlaşılması üzerine bu durum nedeniyle zarara uğrayan sanıklar Murat ve Adem’in kaçmak isteyen mağdurları cebir ve tehdit kullanmak suretiyle zorla alıkoyup mağdur Hüseyin’i 12.08.2008 günlü, 23352 pr sayılı doktor raporunda belirtildiği gibi yaşamını tehlikeye sokmayıp yaranın etkisi basit bir tıbbi müdahaleyle giderilebilecek derecede hafif biçimde yaraladıkları tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, sanık Murat’ın mağdurlar Emin ve Mehmet’e yönelik eyleminden dolayı TCK.nın 109/2-3b, 110. maddeleri ve mağdur Hüseyin yönünden ise TCK.nın 109/2-3b. maddesi gereğince belirlenen cezaları üzerinden koşulları oluştuğu halde haksız tahrike ilişkin aynı Kanunun 29/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Sanık hakkında hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre, 53/1-c madde ve bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğun koşullu salıvermeye kadar uygulanacağı, alt soyu haricindekiler yönünden ise bu hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği nazara alınmadan yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, anılan bozma nedenlerinin mahiyeti itibariyle sanık Murat’la aynı hukuki durum içinde bulunması nedeniyle hakkındaki karar önceden kesinleşmiş olan diğer sanık A.. G..’e CMUK.nın 325. maddesi gereğince TEŞMİLİNE, 16.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.