YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/8056
KARAR NO : 2014/5053
KARAR TARİHİ : 15.04.2014
Tebliğname No : 8 – 2010/336262
MAHKEMESİ : Gölhisar Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07.04.2010
NUMARASI : 2009/34 Esas, 2010/41 Karar
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama (4 kez), tehdit (2 kez)
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi:
Üst Cumhuriyet Savcısının 07.04.2010 günü verilen hükmü yasal süre geçtikten sonra 21.05.2010 tarihinde temyiz ettiği anlaşıldığından, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi gereğince reddiyle; incelemenin sanık ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyizi ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanığın olay tarihinde mağdurlar Tuğba ve Halil İbrahim’i evlerinde bulundukları esnada darp ettikten sonra mağdur Tuba’nın rızası dışında ıssız bir tarlaya götürdüğünün anlaşılması karşısında sanığın mağdurları darp etme eyleminin, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsurunu oluşturmayacağı, her bir mağdura yönelik kasten yaralama eyleminden dolayı ayrı ayrı cezalandırılması gerektiği gözetilmeyerek yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Olay tarihinde sanığın mağdurlardan Tuba’yı rızası dışında evden alarak ıssız bir tarlaya götürdüğü ve henüz iki yaşında olan mağdur Halil İbrahim’in annesi tarafından evde yalnız bırakılmayarak kucağında götürüldüğü, sanığın mağdur Halil İbrahim’e yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma sayılabilecek bir eylem ve kastının olmadığı gözetilmeden sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hüküm kurulurken 43/2 maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Sanık hakkında hüküm kurulurken verilen cezadan TCK.nın 43/2. maddesi gereğince 1/4 oranında artırım yapılırken hesap hatası sonucu hapis cezasının 7 yıl 6 ay yerine, 6 yıl 9 ay olarak eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.