YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/7957
KARAR NO : 2014/4959
KARAR TARİHİ : 14.04.2014
Tebliğname No : 14 – 2011/293643
MAHKEMESİ : Söke 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17.03.2011
NUMARASI : 2009/321 Esas, 2011/77 Karar
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit, kasten yaralama, cebir
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık Gökhan müdafiin süresinden sonra yaptığı ve ceza miktarına göre de, uygun olmayan duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazların reddine,
Ancak,
Sanık Gökhan’ın aşamalarda değişmeyen savunmalarında, kendisine ait işyerinde çalışan mağdurların, olay tarihinden önce tamir amacıyla dükkana bırakılan motorsikletleri kendisinden habersiz alarak kaza yaptıklarını, trafik polislerine yakalanarak ceza aldıklarını, yanında arkadaşı diğer sanık Nevzat olduğu halde mağdurları bu durumla ilgili olarak uyarmak istediğini belirtmesi karşısında, sözü edilen hususlar araştırıldıktan sonra sanıklar hakkında TCK.nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiği gözetilmeden, eksik soruşturma ile hüküm kurulması,
Mağdurların hürriyetlerinden yoksun bırakıldıkları süre ile sanıklar hakkında TCK.nın 110. maddesinin uygulanması için aranan şartlar gerçekleşmemiş ise de, mağdurları kendiliğinden serbest bıraktıkları gözetilerek TCK.nın 3. maddesindeki orantılılık ilkesine göre eylemle orantılı şekilde ceza tayini yerine yazılı şekilde fazla ceza belirlenmesi,
Uygulamaya göre de;
Sanıklar hakkında TCK.nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık Gökhan müdafii ve sanık Nevzat’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.