YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/7948
KARAR NO : 2014/7143
KARAR TARİHİ : 29.05.2014
Tebliğname No : 14 – 2011/258637
MAHKEMESİ : Amasya 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07.04.2011
NUMARASI : 2010/403 Esas, 2011/248 Karar
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, sanık T..’le evli olan mağdurenin, T..r ve ablası A..ile aralarında bulunan sorunlar nedeniyle yirmi gündür eşinden ayrı olarak kendi ailesinin yanında kaldığı, bu süre içerisinde kendisini eve dönmesi konusunda ikna etmeye çalışan T..’le telefonla görüşmeye devam eden mağdurenin, olay günü sanık T..in yine eve dönmesi konusunda ikna etmek için yüzyüze görüşmek isteğinde bulunması üzerine, o gün annesi tanık A.. ile birlikte bulundukları dayısının evine gelmesini sanık T..’e söylemesi üzerine, mağdurenin dayısının evine annesi sanık G.. ile beraber giden sanık T..n, eve kabul etmeleri üzerine evde mağdure, annesi ve dayısının eşi olan yengesi tanık Ö.. ile birlikte oturup konuşmaya başladıkları, bir süre sonra sanık T..’in ablası olan sanık A..u’nun da eve geldiği, mağdurenin annesi tanık A..e’nin mağdure ile sanık T..’in tekrar biraraya gelmelerine karşı çıkması üzerine, annesinin tepkisinden çekinerek T..teklifine cevap vermekte tereddüt eden mağdurenin, teklifine rıza gösterildiğini düşünen T.. tarafından kolundan tutularak mağdureyi evden çıkarılmak istenmesi üzerine mağdurenin herhangi bir direnç göstermeden evden sanık T..r’le birlikte çıkarak aracın ön koltuğuna binip, arka koltuğa oturan sanıklar A.. ve G..r ile birlikte sanık T..in kullandığı araçla oturdukları müşterek eve gittikleri, bu duruma karşı çıkan mağdurenin annesi tanık A..e’nin polise haber vermesi üzerine
soruşturmaya başlandığı anlaşılan olayda; eve dönmesi için kendisini iknaya çalışan sanık T..i, bulunduğu dayısının evine görüşmek için mağdurenin kendisinin çağırması, eylem sırasında zor veya cebir kullanıldığına ilişkin bir beyan olmadığı gibi, mağdurenin kolundaki sıkıştırmaya bağlı kızarıklık dışında, mağdure, tartaklandığını iddia eden tanık A.. veya sanıklarda herhangi bir darp ve cebir izinin bulunmaması, mağdurenin sanık T..’in kullandığı aracın ön koltuğunda oturarak, arka koltukta oturmaları nedeniyle eylem sırasında kendisine karşı cebir uygulamaları mümkün bulunmayan diğer sanıklarla birlikte eve dönmesi ve hemen olaydan sonra kollukça alınan ilk beyanında da, sanıklardan şikâyetçi olmadığını beyan etmesi, kamu davasının açılmasından bir süre sonra da sanık T..le aralarında boşanma davası açılması nedeniyle de mağdurenin duruşma sırasındaki zora ilişkin soyut beyanlarının inandırıcılıktan uzak olduğunun anlaşılması karşısında, mağdurenin zorla hürriyetinden yoksun kılındığına ilişkin, kızının eşiyle barışmasına karşı çıkması nedeniyle beyanlarına itibar edilmesi mümkün bulunmayan tanık A.. ve onun kardeşinin eşi olan tanık Ö..’in yanlı beyanları dışında savunmanın aksine delil bulunmadığı gözetilerek, mağdurenin kendi rızası dahilinde sanıklarla gittiğinin kabulü ile sanıkların atılı suçtan beraatleri yerine delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek mahkûmiyetlerine hükmolunması,
Kabule göre de;
Suçun unsurlarına ve niteliğine etkisi bakımından mağdure ile suç tarihinde eşi olan sanık T..’i birlikte gösterir nüfus kayıt örneği getirtilmeden hüküm kurulması,
Her bir sanığın sebep olduğu yargılama giderine ayrı ayrı hükmedilmesi gerekirken, hangi sanıktan ne kadar tahsil edileceği belirtilmeden, yargılama giderinin sanıklardan müteselsilen tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.