Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2012/7783 E. 2014/5856 K. 29.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/7783
KARAR NO : 2014/5856
KARAR TARİHİ : 29.04.2014

Tebliğname No : 5 – 2011/125879
MAHKEMESİ : Erciş Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 02.11.2010
NUMARASI : 2009/408 Esas, 2010/615 Karar
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık Erol’un askerden izine geldiğinde önceye ait arkadaşlıkları bulunan, ayrılmak ve kendisi ile konuşmak istemeyen mağdureye tepki olarak hürriyetinden alıkoyup iletişim kurmak ve kendisi ile konuşarak ikna etmek istemesi, eylem süresince herhangi bir cinsel davranışta bulunmaması gözetilmeksizin TCK.nın 109/5. maddesi uyarınca artırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
Sanık Kadri’nin diğer sanıkların eylemine fiil üzerinde hakimiyet kuracak şekilde doğrudan TCK.nın 37. maddesi kapsamında asli iştirak suretiyle katıldığı sabit olduğu halde, hakkında TCK.nın 39. maddesi kapsamında yardım eden sıfatıyla hüküm kurulmak suretiyle eksik ceza tayini,
Cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesi kapsamında mahkemece suçun önem ve değeri, suçun işleniş şekli gözetilip alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayin edilmiş ise de, suçun birden fazla kişi ile birlikte ve çocuğa karşı işlendiği, ancak bu hususların ayrıca cezada artırım nedeni olduğu gibi TCK.nın 109/3. maddesindeki artırım nedenlerinin varlığı halinde cezanın bir kat artırıma tâbi olması, mağdurede herhangi bir yaralanmanın bulunmaması ve şikâyetinden vazgeçmiş olması, eylemin emsallerine göre farklılık da göstermemesi dikkate alındığında, cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak tespiti için bir neden bulunmadığının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanıklar ile sanık Nuh ve Erol müdafiin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.