YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/6764
KARAR NO : 2013/2893
KARAR TARİHİ : 18.03.2013

Cinsel taciz ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarından sanık …’in yapılan yargılaması sonunda; cinsel taciz suçundan mahkûmiyetine dair İzmir 11. Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 29.12.2010 gün ve 2009/1993 Esas, 2010/1665 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, 29.03.2009 ve 30.03.2009 tarihleri arasında, dosyada mevcut müşteki Gülseren’e hitaben yazdığı cinsel taciz içerikli mektupları, müştekinin ikamet ettiği evin kapısına bırakma şeklinde gerçekleştirdiği eylemlerinin zincirleme şekilde cinsel taciz suçunu oluşturduğu anlaşılmasına rağmen TCK.nın 43/1. maddesi uyarınca cezanın artırılmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak,
Sanık hakkında hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre, 53/1-c madde ve bendinde yer alan kendi altsoyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun koşullu salıvermeye kadar uygulanacağı, alt soyu haricindekiler yönünden ise bu hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan, 5237 sayılı TCK.nın 53/1-c maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm hükümden çıkartılarak, yerine “TCK.nın 53/1-c madde ve bendinde yer alan kendi altsoyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun koşullu salıvermeye kadar, altsoyu haricindekiler yönünden ise bu hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına” ibaresi eklenmek suretiyle eleştiri dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.