YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/6573
KARAR NO : 2014/7876
KARAR TARİHİ : 11.06.2014
Tebliğname No : 5 – 2011/120969
MAHKEMESİ : Avanos Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 12.10.2010
NUMARASI : 2009/283 Esas, 2010/354 Karar
SUÇ : Basit cinsel saldırı
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 102. maddesinin basit cinsel saldırı suçunun düzenlendiği birinci fıkrasında suçun tipiklik unsuru olarak; cinsel davranışlarla bir kimsenin vücut dokunulmazlığını ihlal etmek olarak belirtildiği, madde gerekçesinde; suçun temel şekline ilişkin maddi unsurun, kişinin vücudu üzerinde gerçekleştirilen, cinsel arzuları tatmin amacına yönelik fakat cinsel ilişkiye varmayan cinsel davranışların oluşturduğu, suçun oluşması için, gerçekleştirilen hareketlerin objektif olarak şehevi nitelikte bulunmalarının yeterli olduğu; failin şehevi arzularının fiilen tatmin edilmiş olması gerekmediği ifadelerine yer verilmiştir. Buna göre, cinsel saldırı suçunun temel şekli olan basit cinsel saldırı suçunun mağdurun vücudu üzerinde gerçekleştirilen ve objektif olarak şehevi nitelikte olan, failin cinsel arzularını tatmin amacına yönelik, ancak cinsel ilişkiye varmayan cinsel davranışlarla işlenebilir,
Dosya kapsamına göre, sanıkların özel bakım merkezinde çalıştıkları, sanık Ç…’nın eline eldiven takmak suretiyle bakım merkezinde bulunan kendini savunamayacak durumdaki mağdurun cinsel organını (penisini) eline alarak mastürbasyon yaptırdığı, sanık D..’in de cep telefonuna bunu kaydettiği, bu görüntüleri daha sonra birbirlerine göstererek güldükleri sırada, tanık C..’in görüntüleri merak ederek bakmak istemesi ve tanığa görüntülerin gösterilmemesi üzerine, tanığın bu durumdan şüphelenerek olayı müdüre intikal ettirmesi üzerine ortaya çıkan eylemde, savunma içerikleri de nazara alınarak sanık Ç..’nın
eyleminin kendi cinsel arzularını tatmin etmeye yönelik olmadığı, eylemin unsurları itibarıyla cinsel saldırı suçunun basit şeklini oluşturmadığı, eylemin bu haliyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde sanıkların 5237 sayılı TCK.nın 102/1-3-d maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.