YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/6330
KARAR NO : 2014/331
KARAR TARİHİ : 16.01.2014
Tebliğname No : 5 – 2011/13894
Irza geçme suçundan sanıklar S.. A.., A.. K.. ve M.. K..’ün yapılan yargılamaları sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetlerine dair Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 14.09.2010 gün ve 2009/181 Esas, 2010/231 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanıklar müdafileri tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Soruşturma ve kovuşturma evrelerinde sağır ve dilsiz olduğu tutanaklarda belirtilip tercüman vasıtasıyla ifadesi alınan sanık Süleyman’ın bu durumunu belirten uzman doktor raporu alınıp hakkında 765 sayılı TCK.nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda rapor alınması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken bu konuda bir araştırma yapılmadan eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Mağdurenin öz babası ve üvey annesi olan sanıklar Mehmet ve Ayşe aşamalarda, mağdurenin ablasının tecavüze uğradığını ve bu olaya ilişkin yargılamanın devam ettiğini, mağdurenin de başına böyle bir durum gelmemesi için sanık Süleyman ile evlendirdiklerini, para karşılığı evlendirme olmadığını ifade etmeleri karşısında mağdurenin ablasının olayına ilişkin yargılama olup olmadığı araştırılıp varsa dosya getirilerek incelenmesi, sanık Süleyman’dan da başlık parası verip vermediği hususu sorulup sonucuna göre sanıkların suça asli veya fer’i fail olarak katıldıkları değerlendirilmesi gerekirken sadece mağdurenin beyanına itibar edilerek yazılı şekilde hükümler kurulması,
15 yaşından küçük mağdurenin, sanık Süleyman ile evlenmesine rıza göstererek ırza geçme eylemine iştirak ettikleri anlaşılan mağdurenin babası sanık Mehmet ve üvey annesi sanık Ayşe’nin cezalarının uygulama yeri bulunmayan 765 sayılı TCK.nın 417. maddesi ile artırılması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.