YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/5595
KARAR NO : 2014/3616
KARAR TARİHİ : 19.03.2014
Tebliğname No : 9 – 2012/69693
MAHKEMESİ : Bursa 7. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 02.07.2009
NUMARASI : 2007/183 Esas, 2009/906 Karar
SUÇ : Fuhuş
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suç tarihinden önce fuhuş yapan sanık Melek’in kendisi gibi fuhuş yapan N.. ile Hatice’yi aynı suç işleme kararı kapsamında, değişik zamanlarda anlaştığı erkek müşterilerle ilişkiye girmeleri için suç ortağı sanık Mutallip’in bilgisi dahilinde sahibi olduğu Ç..O.. gönderdiği ve anılan otelde resepsiyonist olarak görev yapıp dönüşümlü şekilde çalışan diğer sanıklar H..B…, S.. ile B..T…’nın sanık M..’le telefonla irtibat halinde olup bilgisi verilen müşterilere kayıt işlemi yapmaksızın oda parası almak suretiyle mağdurelerle müşterilerin cinsel ilişkiye girmeleri için oda tahsis ettikleri tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, adları geçen sanıklar haklarında fuhuş suçunun mağdure sayısınca oluştuğu nazara alınarak karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde tek hüküm kurulması sonucunda eksik ceza tayini,
TCK.nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlar ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçelerde gösterilmek suretiyle ilgili kanun maddesindeki alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması zorunluluğuna uyulmayarak, olayın oluşumu ve cereyan tarzına uygun düşmeyen, dosya kapsamına göre herhangi bir adli sicil kaydı bulunmayan ve kolluk araştırması neticesinde düzenlenen tutanak dikkate alındığında maddi durumu iyi olmayan sanık Melek’le ilgili olarak TCK.nın 227/2. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken kanun maddesindeki ifadeleri aynen tekrar ederek ve ayrıca maddede yer almayan gerekçelere de dayalı olarak temel cezanın asgari haddin çok üzerinde olacak şekilde gün para cezasının tayini ile hapis cezasının üst sınırdan belirlenmesi suretiyle TCK.nın 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi ile hak ve nasafet kurallarına aykırılık yapılması,
Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.02.2009 gün ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararın maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığının belirtilmesi ve olayda da suçtan doğan kişisel zarar veya kamu zararının bulunmadığı gözetilmeden, 5271 sayılı CMK.nun 231. maddesinde öngörülen diğer koşullar tartışılarak sanıklar H..B.., S.. ile B.. T. haklarındaki hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına yer olup olmadığına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafileri ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.