Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2012/5545 E. 2014/2886 K. 06.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/5545
KARAR NO : 2014/2886
KARAR TARİHİ : 06.03.2014

Tebliğname No : 4 – 2010/86589
MAHKEMESİ : Çarşamba 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 09.06.2009
NUMARASI : 2007/257 Esas, 2009/446 Karar
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali, hakaret, tehdit, yaralama, kişiyi hürriyetindenyoksun kılma ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık müdafiin 6136 sayılı Kanuna muhalefet ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan beraat hükümlerinin gerekçesine yönelik olmayan temyizde hukuki yararı bulunmadığından CMUK.nın 317. maddesi gereğince temyiz talebinin REDDİYLE, incelemenin konut dokunulmazlığının ihlali, hakaret, tehdit ve yaralama suçlarının temyizleriyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin CMK.nın 231/5-6. maddesindeki şartlar gözetilmek suretiyle seçenek yaptırımlara çevirme ve erteleme gibi diğer kişiselleştirme nedenlerinden önce hâkim tarafından değerlendirilmesinin zorunlu bulunduğu, yine aynı kararda hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararın, maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığı ve olayda da katılanın dosyaya yansıyan maddi bir zararlarının da bulunmadığı, daha önce sabıkası bulunmayan ve mağdur ile uzlaşmak isteyen sanık hakkında “katılanın zararı karşılanmadığından” ve “uzlaşma gerçekleşmediğinden” şeklindeki yetersiz gerekçeler ile 5271 sayılı CMK.nın 5728 sayılı Kanunun 562. maddesiyle değişik 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.