YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/4178
KARAR NO : 2014/1456
KARAR TARİHİ : 11.02.2014

Tebliğname No : 5 – 2011/22285

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan sanık M.. G..’in yapılan yargılaması sonunda; çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyetine dair İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 12.07.2010 gün ve 2009/47 Esas, 2010/332 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin beyanlarına ve dosya içeriğine göre, eylemin cebir veya tehditle işlendiğine dair yeterli delil bulunmadığı gözetilmeden, sanığın cezasının TCK.nın 103/4. maddesi ile artırılması suretiyle fazla ceza tayini,
Uygulamaya göre de;
TCK.nın 53/1-c madde ve bendinde yer alan velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğun sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar süreceği, alt soyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.