YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/3941
KARAR NO : 2014/2507
KARAR TARİHİ : 27.02.2014

Tebliğname No : 5 – 2010/289874
MAHKEMESİ : İskenderun 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26.04.2010
NUMARASI : 2009/369 Esas, 2010/297 Karar
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın mağdureye karşı cep telefonuyla değişik zamanlarda birden fazla defa ahlak temizliğine aykırı ve cinsel içerikli konuşma şeklindeki eylemlerinin TCK.nın 105/1 ve 43. maddeler kapsamında zincirleme biçimde cinsel taciz suçunu oluşturduğu, yine farklı zamanlarda işlediği öpmeye ve göğsüne dokunmaya çalışma, şeklindeki bedensel temas içeren eylemlerinin ise TCK.nın 103/1-a ve 43. maddeler kapsamında zincirleme biçimde çocuğun basit cinsel istismarı suçunu oluşturduğu halde, dosya kapsamına uygun düşmeyen gerkçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabul ve uygulama göre de;
Dosya içeriğine göre, sanığın cinsel taciz suçunu değişik zamanlarda bir suç işleme kararı ile gerçekleştirilmesine rağmen, zincirleme suça ilişkin TCK.nın 43/1. maddesi uyarınca cezanın artırılmaması,
TCK.nın 105/1. maddesi gereğince seçimlik ceza olarak hapis cezasına hükmedildiği halde, aynı Kanunun 50/2. maddesi hükmüne aykırı olacak şekilde bu cezanın paraya çevrilmesi suretiyle hüküm kurulması,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 sayılı Kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararın, maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığı ve olayda da mağdurun dosyaya yansıyan maddi bir zararının da bulunmadığı gözetilmeden, CMK.nın 231. maddesinde öngörülen diğer şartlar da tartışılarak bir karar verilmesi gerekirken “katılanın şikâyetçi oluşu ve dolayısıyla zararının karşılanmamış oluşu” şeklinde kanuni olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 27.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.