YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/3851
KARAR NO : 2014/2227
KARAR TARİHİ : 24.02.2014

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Müşteki sanık … kasten yaralama, sanık … kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Müşteki sanık …’ın mahkûmiyetine, sanık …’un kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine, kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
5271 sayılı CMK.nın 260/1. maddesine göre, katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için kanun yolunun açık olduğu, suçtan zarar gören müşteki sanık …’ın şikâyetçi olduğu ve sanık …’un cezalandırılmasını isteyip mahkemece verilen hükümleri temyiz ederek açıkça katılma iradesini ortaya koyduğu, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.10.2010 gün ve 2010/9-149 Esas, 2010/205 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere müşteki sanığın katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gördüğü konusunda araştırma yapmayı gerektirecek bir tereddüt bulunmadığı görülmekle, CMK.nın 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören müşteki sanık …’ın davaya katılmasına karar verilmekle yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesi’nin, 07.10.2009 tarih ve 27369 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 Karar sayılı, iki bin liraya kadar (iki bin dahil) para cezalarına dair hükümlerin temyiz olunamayacağına ilişkin 1412 sayılı CMUK.nın 305. maddesinin 3842 ve 5219 sayılı Kanunlar ile değişik (1) numaralı bendinin Anayasa’ya aykırı olması nedeniyle iptaline ilişkin kararı, 07.10.2010 tarihi itibarıyla yürürlüğe girmiş olmakla birlikte, Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki yasal düzenlemenin dikkate alınması gerektiği bu itibarla hüküm tarihinde yürürlükte bulunan CMUK.nın 305/1. maddesi gereğince cezaların miktarına göre kesin olan hükümlerin temyizi kabil olmadığından, katılan sanık …’ın kendisi ve sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümlere ilişkin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunu 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİYLE, incelemenin sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen hükümle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan, katılan sanık …’ın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 24.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.