Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2012/3661 E. 2014/2366 K. 26.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/3661
KARAR NO : 2014/2366
KARAR TARİHİ : 26.02.2014

Tebliğname No : 14 – 2012/42197
MAHKEMESİ : Çorlu 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03.07.2009
NUMARASI : 2007/80 Esas, 2009/208 Karar
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Kayden 26.02.1988 doğumlu olan mağdurenin, 25.07.2007 tarihli duruşmada sanıktan şikâyetçi olduğunu ancak davaya katılmak istemediğini belirtmesi karşısında, hükmü temyiz hakkı bulunmayan ve usulüne uygun olarak da davaya katılmayan mağdure vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİYLE, incelemenin sanıklar müdafilerinin temyizleriyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Olayın üzerinden üç dört ay geçtikten sonra mağdurenin doğrudan bir şikâyeti olmaksızın annesinin kolluğa başvurusu ile başlayan soruşturmanın intikal şekli, mağdurenin olay tarihinde kola içtikten sonra kendinden geçtiğini, uyandığında çıplak olduğunu, sanık D. kendisine “içince sapıtıp kendin soyundun” dediği ve ardından sanık D. evinde çalışmaya başladığına ilişkin hayatın olağan akışına aykırı beyanları, tanık G., sanık N. telofonundan çekilen mesajların mağdurenin kardeşi A. tarafından çekildiği, tanıklar T. ve Ş., sanıklar D. ve E. tarafından diğer sanık N. şantaj yapılarak para alındığına ilişkin beyanları, dosya içinde bulunan ve sanıklardan N. ile mağdure E. diğer sanıkların evinde sohbet eder vaziyette birbirlerine sarılmış görüntü içerikleri ve tüm dosya kapsamı bir bütün olarak değerlendirildiğinde, sanıkların üzerlerine atılı nitelikli cinsel saldırı ve buna yardım suçlarını işlediklerine ilişkin şüpheden uzak, mahkûmiyete yeterli kesin delil bulunmadığı anlaşıldığından, sanıkların beraati yerine mahkûmiyetlerine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 26.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.