YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/3492
KARAR NO : 2014/1533
KARAR TARİHİ : 12.02.2014
Tebliğname No : 4 – 2008/98695
MAHKEMESİ : Çaycuma Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10.12.2007
NUMARASI : 2007/52 Esas ve 2007/580 Karar
SUÇ : İftira ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın atılı suçları birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlediğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK.nın 109/1 ve 267. maddelerine göre belirlenecek cezadan zincirleme suç hükümleri uyarınca 43/2 yollamasıyla 43/1. maddesine göre ceza tayini gerekirken, sanığın eylemlerinin her bir mağdur yönünden ayrı suç olarak kabulüyle iki kez mahkûmiyet karar verilmesi,
Sanığın aşamalarda istikrarlı olarak mağdurların kendisini düğünde dövdükleri için iftira attığını ifade etmesi ve mağdur Göksel’in beyanlarıyla bu hususun doğrulanması karşısında sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Sanığın 11.01.2007 tarihli tutanak içeriğinden ve aynı tarihli kolluk beyanıyla mağdurlara attığı iftiradan döndüğünün anlaşılması karşısında iftira suçundan hüküm kurulurken sanığın cezasından TCK.nın 269/2. maddesi gereğince indirim yapılması gerektiği gözetilmeden fazla ceza tayini,
Uygulamaya göre,
CMK.nın 226. maddesi hükmüne aykırı olarak ek savunma hakkı verilmeden sanığın atılı suçlardan iki kez mahkûmiyetine karar verilmesi,
Sanık hakkında 5237 sayılı Kanunun 53/1. maddesi uyarınca uygulama yapılırken aynı maddenin 3. fıkrası gözetilmeksizin 53/1-c madde ve bendinde sayılan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet veya kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar kısıtlanması yerine infaz süresince yoksun bırakılma kararı verilmesi
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.