Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2012/3466 E. 2014/1749 K. 17.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/3466
KARAR NO : 2014/1749
KARAR TARİHİ : 17.02.2014

Tebliğname No : 8 – 2010/231048
MAHKEMESİ : Korgan Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 02.02.2010
NUMARASI : 2009/82 Esas, 2010/16 Karar
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (2 kez), kasten yaralama (2 kez)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık Y. ve H. hakkında kasten yaralama suçlarından ve sanık H. hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların, 5271 sayılı CMK.nın 231/12. maddesine göre itiraza tâbi olup temyizi mümkün bulunmadığından, CMK.nın 264. maddesi gözetilerek temyiz isteklerinin itiraz mahiyetinde kabulü ile mahallinde merciince değerlendirilip gerekli karar da verilebileceğinden, incelemenin sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık H.hakkında iki kez kasten yaralama suçundan kamu davası açılmakla birlikte mahkemece sadece bir kez kasten yaralama suçundan hüküm kurulduğu anlaşılmış ise de zamanaşımı süresi içerisinde bu konuda mahal mahkemesince hüküm tesis edilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat
ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Kardeş olan sanıklar Y. ve H. yengeleri olan mağdure Ç. diğer mağdur M. ile ilişkisinin olduğunu ve olay günü sanık H. yengesinin evine gittiğinde, mağdurenin çocuklarını eve kilitleyerek evden ayrıldığını ve M. ile birlikte olduğunu öğrenmeleri üzerine bu olayın meydana geldiğinin anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.