YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/2882
KARAR NO : 2014/1216
KARAR TARİHİ : 06.02.2014
Tebliğname No : 8 – 2010/203331
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan sanık A.. Ö..’in yapılan yargılaması sonunda; kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine, kasten basit yaralama suçundan mahkûmiyetine dair Seydişehir Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 08.12.2009 gün ve 2009/131 Esas, 2009/525 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii ve katılan vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi;
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat hükmüne yönelik sanık müdafiin temyizde hukuki yararı bulunmadığı ve gerekçeye yönelik bir temyizinin de olmadığı anlaşıldığından, sanık müdafiin bu suç yönüyle temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİYLE, incelemenin sanık müdafiin kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik ve katılan vekilinin ise tüm hükümlere yönelik temyizleriyle sınırlı olarak yapılmasına karar verilmekle gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kasten basit yaralama suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre, 5219 sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK.nın 305/1. maddesi gereğince hükmün temyizi mümkün değil ise de, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 10.03.2009 gün ve 2009/2-43 Esas, 2009/56 sayılı kararında açıklandığı üzere katılan vekilinin temyiz talebinin suç vasfına yönelik olması nedeniyle işin esasına yönelik inceleme yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Mağdurenin aşamalardaki samimi ve istikrarlı anlatımları, mağdure hakkında düzenlenen adli rapor, 23.03.2009 tarihli polis tutanağı ile tüm dosya kapsamı içeriğine göre, olay günü sanığın kullandığı araçla yol kenarında yürümekte olan mağdrenin yanına gelip araca binmesinin istediği, mağdurenin kabul etmemesi üzerine araçtan inerek mağdureyi kollarından tutarak zorla araca bindirmek istediği ve mağdurenin direnmesi nedeniyle bacağını ısırarak yaraladığı ve mağdurenin polise haber vermesi üzerine korkarak eylemini tamamlayamadan olay yerinden uzaklaşmak zorunda kaldığı tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, sanığın cebir kullanmak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna teşebbüsten eylemine uyan TCK.nın 109/2 ve 35/2. maddeleri gereğince cezalandırılması gerkirken, yazılı şekilde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna teşebbüsten beraati ile eylemin kasten yaralama suçunu oluşturduğu kabul edilerek bu suçtan mahkûmiyetine karar verimesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.