YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/2264
KARAR NO : 2012/8503
KARAR TARİHİ : 17.09.2012

Sair tehdit, hakaret ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan sanık … ve cinsel taciz suçundan sanık …’un yapılan yargılamaları sonunda; sanık …’ın hakaret ve kişilerin huzur ve sükunu bozma suçuna konu eylemlerinin cinsel taciz suçunu oluşturduğunun kabulü ile bu suçtan ve sair tehdit suçlarından mahkûmiyetine ve sanık …’in atılı suçtan mahkûmiyetine dair Erzurum 1. Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 20.11.2009 gün ve 2009/1046 Esas, 2009/1134 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanıklar tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık … hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanığın mağdureye farklı zamanlarda bir suç işleme kararının icrası kapsamında cinsel taciz niteliğinde birden çok mesaj gönderdiği ve bu eylemler sanık tarafından da kabul edildiği halde cezasından zincirleme suç nedeniyle artırım yapılmayarak eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
Sanık … hakkında kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
Sanık … hakkında tehdit suçuna ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilip bu karara karşı itiraz kanun yoluna başvurulmuş olup itiraz merciince de itirazın reddine karar verildiği anlaşıldığından incelemenin sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Oluşa göre sanık …’ın mağdureye telefonla birden fazla kez küfür etmesinin TCK.nın 125/1. maddesinde düzenlenen zincirleme hakaret suçunu oluşturduğu gözetilmeden, 105. maddede öngörülen cinsel taciz suçundan mahkûmiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.09.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.