YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/2219
KARAR NO : 2014/901
KARAR TARİHİ : 27.01.2014
Tebliğname No : 8 – 2010/196191
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarından sanık R.. A..’ın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçlardan mahkûmiyetine dair Adana 9. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 21.10.2009 gün ve 2008/417 Esas, 2009/1646 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın olay tarihinde eşi olan mağdureye karşı aralarında çıkan tartışma sonucunda önce mağdureyi basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı, daha sonra mağdurenin olayı intikal ettirdiği sırada evin dış kapısını kilitlemek suretiyle üzerine atılı suçları işlediği anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin hakim tarafından CMK.nın 231/5-6. maddesindeki şartlar gözetilmek suretiyle seçenek yaptırımlara çevirme ve erteleme gibi diğer kişiselleştirme nedenlerinden önce değerlendirilmesinin zorunlu bulunduğu ve sanık hakkındaki hükümlerin ertelendiği de gözetilerek hükümden önce yürürlüğe giren 08.02.2008 tarihli 5728 sayılı Kanunun 562 ve 6008 sayılı Kanunun 7. maddeleri ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 231. maddesi karşısında, koşulların varlığı halinde hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilemeyeceği hususunun tartışılmaması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.