YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/2215
KARAR NO : 2014/426
KARAR TARİHİ : 20.01.2014

Tebliğname No : 8 – 2010/189139

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan sanık M.. B..’ın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Elazığ 3. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 04.03.2010 gün ve 2009/639 Esas, 2010/176 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 17.10.2006 gün, 2006/5-165 Esas, 2006/213 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; soruşturmanın, bu sürecin asıl yetkilisi olan Cumhuriyet Savcısının suç öğrenmesiyle başlayacağı, dosya kapsamından suçun kolluğa ihbar edildiği anlaşılmakta ise de, somut herhangi bir soruşturma işleminin yapılmadığı, suçun Cumhuriyet Savcısına intikal etmediği aşamada mağdurun sanık ve babası tarafından karakola getirildiği ve ayrıca sanık tarafından mağdurun şahsına bir zarar verilmediği anlaşıldığından, TCK.nın 110. maddesinin koşulları oluştuğu gözetilmeden anılan maddenin uygulanmayarak fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.