Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2012/1940 E. 2014/407 K. 16.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/1940
KARAR NO : 2014/407
KARAR TARİHİ : 16.01.2014

Tebliğname No : 3 – 2011/118027

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarından sanık M.. S..’nin yapılan yargılaması sonunda; atılı suçlardan mahkûmiyetine dair Yalova 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 17.12.2010 gün ve 2009/860 Esas, 2010/897 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafileri tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Müştekinin kovuşturma aşamasında alınan beyanında, sanık hakkında şikâyetinden vazgeçtiğini bildirdiği ve herhangi bir zarar giderme talebinde de bulunmadığı dikkate alınarak, diğer koşullar da irdelendikten sonra, hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı husunda bir karar verilmesi yerine, yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda kanaat oluştuğundan, sanığın cezalarının ertelenmesine karşılık denetime imkân verecek şekilde değerlendirme yapılmadan, CMK.nın 231. maddesinin uygulanma şartlarının tam olarak var olduğu kanaatine varılmamış olması biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle, sanık hakkında CMK.nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen uzun süreli hapis cezasının ertelenmesi karşısında, TCK.nın 53/1-3. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.